Η κυκλαδική τέχνη κατά την Ελληνική Εποχή του Χαλκού σημειώνεται με τα αφηρημένα, γεωμετρικά σχέδια αρσενικών και γυναικείων μορφών.

    Οι Κυκλάδες είναι μια αλυσίδα ελληνικών νησιών στη μέση του Αιγαίου. Περιβάλλουν το νησί της Δήλου.
    Τα κυκλαδικά μαρμάρινα αγαλματίδια αφηρημένων αρσενικών και θηλυκών μορφών έχουν βρεθεί σε χώρους ταφής. Αυτά τα αγαλματίδια είναι μικρά, αφηρημένα και βασίζονται σε γεωμετρικά σχήματα και επίπεδα σχέδια για το σχεδιασμό τους και θα έχουν ζωγραφιστεί.
    Τα θηλυκά αγαλματίδια απεικονίζουν μια γυναίκα με τα πόδια της μαζί και τα χέρια διπλωμένα πάνω από την κοιλιά της, με το στήθος και την ηβική περιοχή να τονίζεται.
    Οι αρσενικές μορφές απεικονίζονται συχνά καθισμένοι σε μια καρέκλα και παίζοντας μια άρπα ή μια λύρα.


Οι Κυκλάδες είναι μια ομάδα ελληνικών νησιών στο Αιγαίο που περιβάλλουν το νησί της Δήλου. Τα νησιά ήταν γνωστά για το λευκό μάρμαρο τους, εξορύσσεται κατά την Ελληνική Εποχή του Χαλκού και σε όλη την κλασική ιστορία.

Η γεωγραφική τους θέση τους έθεσε, όπως και το νησί της Κρήτης, στο κέντρο των συναλλαγών μεταξύ Ελλάδας, Αιγύπτου, Μικράς Ασίας και της Εγγύς Ανατολής. Ο ιθαγενής πολιτισμός στις Κυκλάδες έφθασε στο υψηλό σημείο του κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού. Τα νησιά αργότερα καταλήφθηκαν από τους Μινωίτες, τους Μυκηναίους και αργότερα τους Έλληνες.
Αυτός είναι ένας χάρτης που δείχνει το Αιγαίο. Τα νησιά των Κυκλάδων επισημαίνονται και περιβάλλουν το νησί της Δήλου.

Χάρτης των Κυκλάδων: Χάρτης των Κυκλάδων.
Κυκλαδικά γλυπτά

Η κυκλαδική τέχνη είναι γνωστή για τα μαρμάρινα αγαλματίδια  μικρής κλίμακας. Από την τέταρτη τέταρτη χιλιετία π.Χ. έως την πρώιμη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τα κυκλαδικά γλυπτά πέρασαν από μια σειρά από στυλιστικές μετατοπίσεις, με τις σωματικές τους μορφές να ποικίλλουν από γεωμετρική έως οργανική. Ο σκοπός αυτών των ειδωλίων είναι άγνωστος, αν και όλα που έχουν ανακαλυφθεί βρίσκονταν σε τάφους. Ενώ είναι σαφές ότι χρησιμοποιούνται τακτικά σε ταφικές πρακτικές, η ακριβής λειτουργία τους παραμένει ένα μυστήριο.

Ορισμένοι βρίσκονται σε τάφους εντελώς άθικτοι, άλλοι βρίσκονται σπασμένοι σε κομμάτια, άλλοι παρουσιάζουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της ζωής του νεκρού, αλλά μερικοί τάφοι δεν περιέχουν τα αγαλματίδια. Επιπλέον, τα αγαλματίδια θάφτηκαν εξίσου μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι αρσενικές και θηλυκές μορφές δεν φαίνεται να αναγνωρίζονται με ένα συγκεκριμένο φύλο κατά την ταφή. Αυτά τα στοιχεία βασίζονται σε απλά γεωμετρικά σχήματα.
Κυκλαδικές γυναικείες φιγούρες

Τα αφηρημένα γυναικεία στοιχεία ακολουθούν το ίδιο καλούπι. Κάθε ένα είναι σκαλιστό αγαλματίδιο μιας γυμνής γυναίκας με τα χέρια πέρασε πάνω από την κοιλιά της. Τα σώματα είναι περίπου τριγωνικά και τα πόδια συγκρατούνται μαζί. Το κεφάλι των γυναικών είναι ένα ανεστραμμένο τρίγωνο με στρογγυλεμένο πηγούνι και η μύτη του ειδώλου προεξέχει από το κέντρο.

Κάθε σχήμα έχει μοντελοποιήσει στήθους, και οι χαραγμένες γραμμές επισύρουν την προσοχή στην ηβική περιοχή με ένα τρίγωνο. Οι πρησμένες κοιλιές σε μερικά αγαλματίδια μπορεί να υποδηλώνουν εγκυμοσύνη ή συμβολική γονιμότητα. Οι κοπτικές γραμμές παρέχουν επίσης μικρές λεπτομέρειες, όπως τα δάχτυλα στα πόδια, και να οριοθετούν τα χέρια μεταξύ τους και το στομάχι.

Η επίπεδη πλάτη και η ανικανότητά τους να στέκονται στα σκαλισμένα πόδια τους δείχνουν ότι οι αριθμοί αυτοί έπρεπε να ξαπλώνουν. Ενώ σήμερα είναι άχρηστοι και παραμένουν το άσπρο άσπρο του μαρμάρου, ίχνη χρώματος μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε ότι ήταν κάποτε χρωματισμένα. Η βαφή θα είχε εφαρμοστεί στο πρόσωπο για να οριοθετήσει τα μάτια, το στόμα και τα μαλλιά. Χρησιμοποιήθηκαν κουκίδες για τη διακόσμηση των στοιχείων με βραχιόλια και περιδέραια.
Πρόκειται για μια έγχρωμη φωτογραφία κυκλαδικής γυναικείας μορφής, από μάρμαρο. Είναι από τις Κυκλάδες, περίπου το 2500 π.Χ. Η γυναίκα είναι γλυπτή με τα πόδια της μαζί και τα χέρια διπλωμένα πάνω από την κοιλιά της, με τα στήθη και την ηβική περιοχή τονίζεται.

Κυκλαδική γυναικεία φιγούρα: Κυκλαδική γυναικεία φιγούρα. Μάρμαρο. Κυκλάδες, Ελλάδα. ντο. 2500 π.Χ.
Κυκλαδικές αρσενικές φιγούρες

Ανδρικές μορφές βρίσκονται επίσης σε κυκλαδίτικες περιοχές τάφων. Αυτά τα στοιχεία διαφέρουν από τα θηλυκά, καθώς το αρσενικό συνήθως κάθεται σε μια καρέκλα και παίζει ένα μουσικό όργανο, όπως οι σωλήνες ή μια άρπα. Οι παίκτες της άρπα, όπως και στο παράδειγμα που ακολουθεί, παίζουν την άρπα πλαισίου, πρόγονο της σύγχρονης άρπα.

Οι φιγούρες, οι καρέκλες και τα όργανα είναι χαραγμένα σε κομψά, κυλινδρικά σχήματα. Όπως και οι γυναικείες μορφές, το σχήμα της αρσενικής μορφής βασίζεται σε γεωμετρικά σχήματα και επίπεδα επίπεδα. Οι εγχάρακτες γραμμές παρέχουν λεπτομέρειες (όπως τα δάκτυλα των ποδιών) και το χρώμα προσδίδει ξεχωριστά χαρακτηριστικά στα  κενά πρόσωπα.

Αυτή είναι μια έγχρωμη φωτογραφία κυκλαδικής αρσενικής μορφής που παίζει την άρπα. Είναι φτιαγμένο από μάρμαρο και προέρχεται από τη Σαντορίνη, περίπου το 2500 π.Χ.

Κυκλαδική ανδρική φιγούρα: Κυκλαδική αρσενική φιγούρα με την άρπα. Μάρμαρο. Σαντορίνη, Ελλάδα.  2500 π.Χ.

Άλλα Κυκλαδικά Στοιχεία

Ενώ τα ανακλινόμενα θηλυκά και καθισμένα ανδρικά ειδώλια είναι τα πιο συνηθισμένα κυκλαδικά γλυπτά που ανακαλύφθηκαν, δημιουργήθηκαν και άλλες μορφές, όπως ζώα και ανθρωποειδείς μορφές. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα τερακότα ειδώλια βοοειδών (πιθανώς βοοειδών ή ταύρων) που χρονολογούνται από το 2200-2000 π.Χ., και μικρά, επίπεδη γλυπτά που μοιάζουν με γυναικεία σχήματα διαμορφωμένα σαν βιολιά. αυτά χρονολογούνται στον πολιτισμό Γκρότα-Πέλος, γνωστός και ως Πρωτοκυκλαδίτικος Ι (περ. 3300-2700 π.Χ.). Όπως και άλλα κυκλαδικά γλυπτά που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, οι σκοποί αυτών των ειδωλίων παραμένουν άγνωστοι.

Τα αγαλματίδια Terra cotta (2200-2000 π.Χ.): Αυτά τα στοιχεία βοοειδών είναι βόδια ή ταύροi

Πρόκειται για μια έγχρωμη φωτογραφία από έξι γυναικεία αγαλματίδια σχήματος βιολιού (περίπου 3300-2700 π.Χ.). Αυτά τα επίπεδα, αγαλματίδια του γυναικείου σώματος παρέχουν ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο  εξελίχθηκε στην κυκλαδική τέχνη.

Γυναικεία αγαλματίδια σχήματος βιολί (3300-2700 π.Χ.): Αυτά τα επίπεδη, αφαιρεμένα αγαλματίδια του θηλυκού σώματος παρέχουν ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η παράστασή του εξελίχθηκε στην κυκλαδική τέχνη.